راه های صعود به قله دماوند - وبلاگ نرم افزار جیرا

به گزارش وبلاگ نرم افزار جیرا، قله دماوند

دماوند، افتخار طبیعت ایران از سال 1387 به نام نخستین اثر طبیعی ایران در لیست آثار ملی به ثبت رسید. این کوه با 5610 متر ارتفاع، بلندترین کوه ایران و خاورمیانه و بعلاوه بلندترین قله آتشفشانی در قاره آسیا محسوب می گردد. دماوند در آثار ادبی ما نیز بسیار زیاد به چشم میخورد. شاملو در شعری می گوید: بگشای دل و دیده به ملاقات دماوند، وز هر چه بجز اوست دمی دیده فروبند. ظاهرا صعود به این قله برای اولین بار به وسیله فردی به نام ابودلف خزرجی در سال 341 قمری، اجرا شده که البته از نوشته هایش پیداست که تنها به بخش هایی از کوه رسیده بود. اما خوشبختانه امروز گروه های متفاوتی وجود دارند که به این اثر مهم ملی صعود کردند و اطلاعات نسبتا خوبی از راه های صعود به قله دماوند در دسترس است. البته برای رسیدن به قله شما نیازمند چندین و چند مرتبه صعود به قله های کم ارتفاع تر و آموزش تماشا به وسیله کوهنوردان حرفه ای هستند. در این مطلب سعی شده به طور کلی راه های صعود به قله دماوند ذکر گردد. با خبرنگاران همراه باشید تا با مسیرهای مختلف آشنا شوید.

صعود از جبهه جنوبی

می توان گفت که این جبهه قدیمی ترین راه های صعود به قله دماوند است و البته کوهنوردان می گویند که ساده ترین راه نیز همین است. شما برای دسترسی به این مسیر باید به پلور و رینه بروید. در کیلومتر 65 جاده هراز باید به روستای پلور وارد شوید، سپس لار و سپس به سمت جاده رینه تغییر مسیر دهید. در اواسط راه یک مسیر را می بینید که خاکی و ناهموار به سمت شمال است و با تابلویی کوچک معین شده است که تا پایه صعود حدود 6.5 کیلومتر فاصله دارد. پایه صعود به دماوند از قسمت جنوبی از ابتدای زمانی است که به مسجد صاحب الزمان است و ارتفاع این منطقه 3 هزار متر می باشد. چهارپایانی برای افراد محلی هستند که می توانید برای حمل بار در این فاصله از آن ها بهره ببرید. شما باید مسیرتان را از سمت چپ یک آبشار یخی و بعد از بارگاه سوم شروع کنید و به یک تپه گوگردی برسید که می توان آن را نتیجه آخرین فوران های کوچک قله دماوند دانست. حدودا می توان گفت که از فاصله بارگاه اول تا سوم، میانگین 4 ساعت ضروری است. از بارگاه سوم تا قله دماوند نیز چیزی حدود 6 ساعت بسته به سرعت و تواناییتان زمان می گیرد.

صعود از جبهه غربی

این مسیر نیز یکی دیگر از راه های صعود به قله دماوند است. اگر می خواهید به جبهه غربی بروید نیز باید به جاده هراز رفته، به سمت پلور بروید و از آنجا وارد جاده سد لار شوید. پایه صعود این مسیر از یک پارکینگ در منطقه ورارو شروع می شود که حدود 3400 متر ارتفاع دارد. پس از رسیدن به این نقطه باید به سمت پناهگاه سیمرغ بروید. ویژگی خوب پناهگاه سیمرغ وجود آب در آن جا است. سپس مسیرتان را روی یال غربی ادامه می دهید که در آن از یخچال عبور خواهید کرد و در میان سنگلاخ و خاک های گوگردی به مسیرتان ادامه می دهید. کوهنوردان می گویند که شیب رسیدن به قله از جبهه غربی بسیار زیاد است اما همین قضیه شاید باعث کوتاه تر شدن مسیر می شود. شما برای رسیدن به قله احتیاج دارید که از این شیب تند که سنگلاخ هم هست به سمت قله حرکت کنید. این مسیر نیز می توان گفت که تا رسیدن به پناهگاه سیمرغ حدود 2 ساعت زمان ضروری است و بعد از آن به علت شیب و با توجه به توان بدنی، نفس، آمادگی و … زمان رسیدن به قله متفاوت می باشد.

صعود از جبهه شمال شرقی

می توان گفت که جبهه شمال شرقی که یکی دیگر از راه های صعود به قله دماوند است، از دیگر مسیرها طولانی تر و بلندتر است. برای این صعود، کوهنوردان دو مسیر متفاوت را پیشنهاد می نمایند. روستای گزنه یا گزانه یکی از مسیرهاست که از رودخانه تلخ رود می گذرد. گزینه دیگر به وسیله روستای ناندل امکان پذیر است. البته این دو مسیر جایی به هم می رسند که به پناهگاه تخت فریدون معروف است و پس از آن صعود از جبهه شمال شرقی یک مسیر معین و یکسان دارد. بعضی معتقدند که صعود به وسیله روستای گزنه طولانی تر است و به همین علت آن ها روستان ناندل را پیشنهاد می نمایند. اگر از روستای ناندل حرکت می کنید می توانید یک نیسان اجاره کنید و یا خودتان مسیر را بپیمایید. به وسیله نیسان حدود 45 دقیقه بعد به پایه صعود می رسید که به گوسفندسرا یا گردنه سر معروف است و ارتفاعی حدود 2870 متر دارد. اگر از گزنه می روید، این مسیر در امتداد تلخ رود عبور نموده و از میان مزارع مختلف می گذرد تا به چشمه اسپه برسید. شما سپس باید از بالای تپه ای در زیر قله منار به گوسفندسرا برسید. در ادامه پس از عبور از یک شیب تند به پناهگاه فریدون خواهید رسید. ادامه این مسیر در جایی به مسیر جبهه شمالی می رسد و با هم به قله خواهند رسید.

صعود از جبهه شمالی

شروع این مسیر نیز روستای ناندل است. این مسیر از قسمت شمالی کوه دماوند در دشت چم بن شروع می شود. در ابتدای این مسیر شما شیب ملایمی را در پیش رو دارید که به جانپناه اول می رسد. پس از آن روی خاک های سیاه رنگی در نزدیکی یخچال دوبی سل جانپناه دوم را خواهید دید. شما پس از آنکه خواستید از جان پناه دوم حرکت کنید باید به سمت شمال شرق ملایم شده و پس از عبور از صخره های آتشفشانی به مسیری خواهید رسید که همان است که از جبهه شمال شرق در دسترس است که پس از آن به قله خواهید رسید. علت آنکه این مسیر کمی سخت می باشد، آن است که آب در آن به خوبی پیدا نمی شود و شاید برای تهیه آب مصرفی مورد احتیاجتان مجبور به ذوب برف شوید. اگر هم توانایی حمل آب را دارید می توانید برای دو روز با خودتان بطری آب معدنی حمل کنید.